Ik ben slechthorend en draag 2 hoortoestellen. Toen ik net mijn MEAO-diploma gehaald heb ben ik gaan solliciteren. Nog voor de officiƫle diploma-uitreiking had ik mijn eerste uitnodiging voor een sollicitatiegesprek. In een van de Limburgse ziekenhuizen had ik gesolliciteerd op een administratieve functie.

Aan het eind van het gesprek heb ik ter kennisgeving de grote sollicitatiecommissie laten weten dat ik slechthorend ben en hoorapparaten draag. Toen kwam de in mijn ogen ongelooflijke vraag “wat kom je hier dan doen”. Totaal verbouweerd, immers notabene in een ziekenhuis verwacht je niet zo’n houding. Ik liet ze weten dat ik het sollicitatiegesprek ook zonder problemen had kunnen volgen en dat in normale werkomstandigheden ik amper tot geen beperkingen heb, Vanzelfsprekend werd ik niet aangenomen.

Ik ben de arbeidsmarkt opgegaan in een tijd waarin er beduidend meer werkzoekenden dan vacatures waren. Via uitzendbureau’s heb je normaliter geen sollicitatiegesprekken als je wordt uitgezonden. Misschien dat een goede hulp kan zijn je bent dan eenmaal binnen in een bedrijf.

Inmiddels heb ik reeds 10 jaar een vaste aanstelling bij een organisatie waar ik voor het eerst via een uitzendbureau binnen ben gekomen. Ik heb niet aansluitend aan het uitzendwerk een aanstelling gekregen.

In mijn huidige functie heb ik veel clientencontacten, met name telefonisch en via afspraken. De enige beperking die zich op de werkvloer heeft voorgedaan bleek te zijn toen het telefoonsysteem vernieuwd werd. De draadloze telefoons storen te zeer op mijn hoortoestelen. Ik gebruik daarom nog gewoon een ouderwetse draadgebonden telefoon, zonder speciale aanpassingen.

Hoe collega’s er mee om gaan is verschillend. Er zijn er bij die geen moppen durven te vertellen over doven of slechthorenden in mijn bijzijn. Dat regel ik heel gemakkelijk door zelf te dollen. Bij anderen mensen heb ik absoluut niet het idee dat ze mij anders zien/benaderen. Een enkeling slaat echter door naar de andere kant. Zo was er recentelijk nog een collega mij uit aan het testen of ik iets wel of niet hoor/versta. Op deze laatste manier kan ik soms echt met gif reageren.