Transport en communicatie

Laura (pseudoniem) bij Matador

Het begon in 1997. Door veel chronische ontstekingen en vocht achter mijn trommelvlies werd ik langzaam slechthorend. Momenteel is het zover dat ik links 70 en rechts 60 decibel mis. Ik kan me er redelijk mee redden, hoewel ik niet assertief genoeg ben en vaak gok wat er gezegd wordt. Ik weet het, dat is mijn fout.

Maar goed, ik ben inmiddels 55 jaar. Van 1993 tot en met 1 maart 2005 was ik zelfstandig ondernemer. Eerst in damesmode en vanaf 1998 samen met mijn man in de computer-detailhandel. In het bedrijf had ik heel veel moeite om de mensen te verstaan. Ik moest ze letterlijk op hun tenen gaan staan om de klant te kunnen horen. In de computer-detailhandel hadden we 7 personeelsleden en ik kon dan heel handig de klant naar het personeel toe spelen.

Door een hersenbloeding van mijn man, met als gevolg afasie (spraakstoornis) en mijn slechthorendheid, zijn we het bedrijf gestopt. De afasie heeft voor mij het gevolg dat ik extra aandachtig moet luisteren en mijn geduld moet bewaren. Ik kan niemand duidelijk maken hoe vermoeiend dat is zonder dat ik overkom als een secreet ten opzichte van mijn man.

Het heeft na de stopzetting van ons bedrijf 3 jaar geduurd voordat ik resultaat had met solliciteren. Ik had de moed al opgegeven en mijn leeftijd is ook niet voordelig. Daarnaast merkte ik in sollicitatiegesprekken dat ze een gewezen ondernemer niet prettig vonden in hun bedrijf.

Maar toen kwam er het telefoontje van uitzendbureau Unique. Of ik voor ongeveer 3 maanden wilde werken bij een bedrijf voor onderwijs-dienstverlening. Ik heb dit aangepakt en heb er 7 april 2008 t/m 27 juni 2008 prettig gewerkt. Mijn oren was ik voor het werk niet nodig, maar wel voor de sociale contacten. En dat ging wel eens fout. Ik dacht dat ik aan een gesprek ging deelnemen over b.v. fietsen, dan bleek het over auto’s te gaan. Had ik weer verkeerd zitten te gokken en de helft gemist. Mijn collega’s waren wel vriendelijk maar betrokken mij niet in de algemene gesprekken.

Op mijn werk ontmoette ik iemand die de vriendin van mijn ex-stagewerkgever uit 1989 was. Via haar ben ik bij mijn oude werkgever in dienst gekomen. Ik was blij, enthousiast, vol energie en gemotiveerd. Maar dit zou snel veranderen in demotivatie!! Heel langzamerhand belandde ik in een hel.

Mijn werkgever ging achter mij staan te praten zodat ik hem niet zien of horen kon. Mijn werkgever gaf mij instructies vanaf zijn kantoor die 3 deuren verder lag. Er werd mij verweten dat ik hem iedere keer aan moest kijken om hem te kunnen verstaan. Hij vertelde mij later dat hij mij vriendelijk gevraagd had om met de kas-telling te komen. Hij stond achter mij, ik kon duidelijk horen dat hij iets met mijn collega besprak. Direct daarna schreeuwde hij op mijn rug KAS!!! Ik weet zeker dat hij niet tegen mij gesproken heeft achter mijn rug, maar met mijn collega. Na zijn commando KAS!! heb ik zachtjes tegen mijn collega gezegd dat ik bijna was beginnen te blaffen. Maar mijn collega stond mij niet terzijde en achteraf gaf mijn collega allerlei onwaarheden over mij door.

Ik wist het achteraf dat hij eenzijdig denkt. Maar ja, wat doe je met een arbeidscontract als je geen werk kunt krijgen? Tekenen natuurlijk. Ik werd uitgebuit, zoals ook mijn collega’s trouwens. Van 8 tot half 6 werken, een pauze van een uur en het voortzetten van de werkzaamheden na de arbeidstijd werd niet als overwerk aangemerkt. Ik was iedere dag, 40 uur per week, 9,5uur op mijn werk aanwezig. En als ik in de pauze er niet snel vandoor ging buiten de poort dan werden ook nog mijn pauzes verstoord vanwege werkzaamheden.

Het bedrijf bestond uit 7 grote BV’s en een paar kleintjes. Boekhoudkundig was het best wel moeilijk om te schuiven in de BV’s. Je begrijpt dan niet wat er met welke BV gedaan moet worden. Ik was 2 maanden aan het werk toen mijn inwerk-collega 3 weken met vakantie ging. Ik moest onderdelen van zijn werk erbij doen. Ik had inmiddels de BV’s een beetje onder de knie en mijn eigen werkzaamheden. Toen bedacht mijn werkgever dat ik verantwoordelijk moest worden voor de kas-transacties en hij zette het hele systeem van boekhouden op zijn kop terwijl mijn collega met vakantie was en ik er nog maar net werkte.

Ik heb veel overgewerkt tot ’s avonds 20.00 uur en een zaterdag van 9.30 tot 19.00uur. Zonder betaling. Dit om het hele kas-systeem opnieuw op te zetten. Het ging niet goed, ik verstond ook niet altijd alles. Ik zei overal maar ja of nee op omdat mijn werkgever honger had naar mijn antwoorden, dan kon hij daarop even flink vloeken. Bovendien haalde mijn werkgever overal geld vandaan om geld in de kas aan te vullen of er werd met name in het weekend aan chauffeurs en scholieren zwart geld betaald waardoor mijn tellingen niet meer klopten en ik als onverantwoordelijke werd uitgescholden.

Mijn collega waarvan ik in het begin dacht dat het een leuke collega was, ontpopte zich in een verrader om van foutjes van mij, grote fouten te maken. Zo werd er mij van alles in de schoenen geschoven. Natuurlijk maakte ik wel fouten, maar die namen wel af naarmate ik er langer werkte en het schuif-systeem binnen de BV’s in de gaten kreeg.

Waarom verdedigde je dan niet, zult u zich afvragen. Dat is nu juist het probleem! Mijn oren!! Omdat ik niet altijd zeker ben wat ik hoor, en diverse malen om bevestiging vraag van de dingen die ik denk te horen. Men kon gewoon niet met mijn gehoor omgaan en had weinig respect. Mijn contract is nu niet verlengd en ik ben er verschrikkelijk blij mee. Nu kan ik tenminste een uitkering ontvangen. Als ik zelf weg was gegaan, hadden we nu een financieel probleem gehad. Mijn man heeft mij geweldig gesteund om het vol te houden.

Na een paar dagen rust kom ik nu weer tot bezinning en ben op zoek naar werk. Werk dat financieel wel zal moeten. Maar ik ben de energie weer aan het opbouwen om ook te willen werken. Ik zou mijn ex-werkgever wel van alles willen aan doen voor de dingen die hij mij heeft aangedaan. Maar wat schiet ik er mee op? Ik hoop een positief vervolg verhaal te kunnen schrijven voor de volgende keer.

2019-04-07T16:59:44+02:0027 oktober 2008|Tags: |0 Reacties

Ronald van Breevoort bij TNT en Crystal

Ik ben Ronald van Breevoort en 30 jaar oud. Ik heb gekozen voor een volledige werkwerk bij twee werkgevers waarmee ik nu een veertig urige werkweek heb. Ik werk voor 15 uur bij TNT als avondchauffeur en voor 25 uur bij de Crystal Trading. Het is belangrijk dat ik mijn aandacht en concentratie bij beide banen kan vasthouden.

Mijn werkzaamheden bij TNT en Crystal zijn:

TNT: ik heb mijn eigen rit waarin ik de brievenbussen leeg,(16.00 tot 19.00)

Bij Crystal werk ik in de off season alleen of samen met een collega bij het orderpicken en verzendwerkzaamheden van de orders. (09.00 tot 14.30)

Dus dat klinkt prima!!!!

2019-04-07T17:00:42+02:007 maart 2007|Tags: |0 Reacties
Ga naar de bovenkant