Ik heb hier al eerder een werkervaring gepost. Dit was zo’n 2 jaar geleden. Ondertussen is alweer een hoop veranderd. We hebben namelijk Nederland verruild voor Curacao. We liepen al jarenlang met die gedachte rond, echter achtten we pas sinds half 2007 de situatie eindelijk rijp om de stap te zetten.

Allereerst de sollicitatie vanuit Nederland bij de Curacaoese IT dienstverleners. Aangezien ik natuurlijk doof ben kon ik niet het risico nemen om eerst te emigreren en vervolgens werk te zoeken. Ik zou het risico lopen om veel te lang werkloos te blijven en op den duur zodoende geen financiele middelen meer hebben. Werkloosheidsuitkering krijg je daar alleen als je inwoner bent en om een inwoner te worden moet je eerst een baan hebben! (of een heel dik pak geld of een pensioen) Je mag er maximaal een half jaar lang werkloos rondlopen, maar dan moet je echt het eiland uit, anders krijg je problemen met de immigratie. Daarnaast is de werkloosheidsuitkering ook ongelooflijk laag. Daar kun je geen normaal huis van huren. Dus de logische stap is om de sollicitaties gewoon vanuit Nederland te doen, zodat ik verzekerd ben van een baan wanneer we de Curacaoese bodem aandoen. Aangezien ik in de IT branche werkzaam ben en er redelijk wat bedrijven zijn die in zowel Nederland als Curacao een vestiging hadden, was het vinden van werk in principe niet zo moeilijk. Ik kon per email solliciteren, ik kon via IM (MSN/Skype) chatten met de werkgever en ik kon in NL een persoonlijk gesprek met de werkgever plannen.

Ik heb in een maand tijd in totaal ongeveer 15 bedrijven benaderd en tenminste 4 gesprekken in NL gehad. Elke keer werd er gekeken of ik een affiniteit met Curacao had. Alleen maar “zon, zee en strand” vermelden was absoluut niet afdoende. Het leven is er niet zo eenvoudig als het lijkt en voor sommigen een cultuurshock. Je moet er zijn geboren, of je moet er vroeger minimaal half jaar hebben gewoond, of je moet er familie hebben, of je moet er kennissen hebben. Nou was dat in mijn geval eigenlijk niet echt het geval. We hadden gewoon genoeg van de Nederlandse mentialiteit en klimaat en we waren aan wat nieuws toe.

Van de meeste bedrijven werd ik dus gelijk per email afgewezen omdat ik geen affiniteit met het eiland had. Van de resterende bedrijven heb ik dus 4 gesprekken gehad. Daarvan hadden er 2 bedrijven wel interesse, maar helaas niet op een korte termijn een passende vacature voor mij. De 3e bedrijf had de nodige twijfels over mijn doofheid maar wilde toch een gesprek aanknopen. Bij deze bedrijf (toch wel 1 van mijn favorieten qua bedrijf) verliep het gesprek helaas stroef doordat mijn gesprekspartner mij niet goed verstond. Een grote misser. Gelukkig was de 4e bedrijf wel bereid om mij een jaarcontract te aanbieden. Het gesprek ging op zich best wel soepel. Klein nadeel was wel dat ik helemaal alleen zou werken en dat de werkniveau beetje onder mijn kunnen is (zegmaar MBO ipv HBO). Maarja, ik dacht, je moet toch ergens beginnen en zodra ik eenmaal op het eiland ben kan ik mezelf natuurlijk bewijzen en op het eind van het contract gelijk andere bedrijven aanschieten voor een baan. Dus pakte ik de kans aan.

Na 1 jaar had ik toch enige bekendheid opgebouwd in de IT wezen van het eiland. Ik werd door 2 andere bedrijven aangesproken of ik niet voor hun wilde werken. Ook had ik opnieuw bij die ene bedrijf, waarvan het gesprek in NL stroef ging, aangeklopt of ik niet voor hun kon werken. Nu woon ik tenslotte alweer 1 jaar op het eiland en kon ik daarmee aantonen dat we hier prima kunnen aarden. Ze waren verbaasd en blij voor mij, maar ze hadden voorlopig helaas geen plek voor mij. Van de 2 andere bedrijven die mij hadden aangesproken ging ik in de eerste instantie voor de 1e, omdat daar ook een andere dove man werkte, maar ik had het bedrijf op den duur toch afgewezen, omdat ze achteraf gezien een slechte naam hadden en de management ondermaats is. De 2e bedrijf is een zeer succesvol en snel groeiend bedrijf uit Nederland met een vestiging op Curacao. Dit bedrijf bood mij een baan aan van vrij hoog niveau en met zeer uitstekende primaire en secundaire voorwaarden. Er werken veel jonge mensen, de baas is zelfs jonger dan mij, de werksfeer is erg gezellig en professioneel. Ik heb zelf vrij veel verantwoordelijkheden gekregen, erg leuk en uitdagend. Ook verdien ik er omgerekend haast hetzelfde als ik laatst in NL verdiende en dat is beslist niet mis naar de maatstaven op het eiland.

Ik had deze baan dus met grote graagte aangenomen en ik heb er nu nog steeds totaal geen spijt van. De baas had bijvoorbeeld iedereen verplicht om speciaal voor mij Skype op hun computers te installeren, zodat ik met iedereen via chat kan communiceren. Ook houden collega’s snel en goed rekening met mijn doofheid. Er wordt waar nodig pen/papier of whiteboard of laptop of gewoon Skype bij gepakt. Alles gaat gewoon de normale gangetje. Kortom, ik heb op het moment niks te klagen en ik denk nog wel heel lang voor dit bedrijf te blijven werken 🙂