Ik ben Saskia, 53 jaar oud, progressief slechthorend en heb sinds twee jaar een CI. Ik werk al ruim tien jaar als suppoost/ gastvrouw in een multidiciplinair centrum in Heerlen, met onder ander een bibliotheek, museum en muziekschool. Ik wijs bezoekers de weg, houd toezicht en controleer toegangskaartjes voor het museum.

Ik ben via een re-integratietraject hier gekomen en ben nu in dienst van een Werkvoorzieningsschap. Hiervoor heb ik jarenlang in de zorg gewerkt.
Voor werkoverleg maakte ik voorheen altijd gebruik van een schrijftolk, maar nu heb ik een CI en is een Rogerpen met streamer voldoende. Voor een plenair overleg met alle personeelsleden (ongeveer 100) maak ik nog wel altijd gebruik van een schrijftolk. Dat gaat prima, de collega’s zijn er aan gewend.

Alle collega’s, ook van andere disciplines, weten inmiddels dat ik slechthorend ben en houden er zo goed mogelijk rekening mee. In contact met bezoekers ben ik ook altijd heel open over mijn slechthorendheid, dan zeg ik : “Ik hoor niet goed, ik kom iets dichter bij u staan zodat ik u beter versta.” Dat vind nooit iemand een probleem. In de pauze s zoek ik wel de stilte op en doe ik mijn hoortoestel en CI uit, ook dat weten de meeste collega’s inmiddels.