Gezondheidszorg

Hallo allemaal, mijn naam is Remco Kapper en ik ben 35 jaar oud.

Ik ben vanaf mijn 4e levensjaar slechthorend en dit komt door een erfelijke aandoening. Ik heb mijn SH nooit als een beperking gezien en ik ben altijd bewust van mijn mogelijkheden en onmogelijkheden uitgegaan. Ik heb mij altijd in de horende wereld begeven en ik ben zo assertief geworden dat ik mensen dwing om met mij te communiceren en zelf doe ik daar ook moeite voor.
Ik ben van mening dat je zelf een heleboel kunt bereiken maar natuurlijk moet je mensen om je heen vinden die geloven in jou en je kwaliteiten.

Ik heb ook een lange weg moeten afleggen om te komen waar ik nu ben.
Dat is ook omdat ik eigenzinnig, eigenwijs maar vooral duidelijk en direct ben.
Ik heb naast mijn middelbare school diploma, ook een MEAO-opleiding Commerciële Dienstverlening, afgerond.

Hier heb ik echter nooit in gewerkt omdat mijn hart ligt bij het werken met mensen en samen met mensen. Ik werk nu dus in de Geestelijke Gezondheidszorg en daarnaast volg ik een opleiding tot Maatschappelijk Hulpverlener.

Ik heb tot nu toe alles bereikt zonder het gebruik van hulpmiddelen maar nu ben ik wel bezig om hulpmiddelen aan te schaffen mits zij mij wel een meerwaarde geven. Ik heb namelijk het gevoel dat dit niet altijd het geval is.
Ik gebruik nu een Smartlink + en ik wil kijken of ik aanpassingen zoals een alarmlamp, (tekst)telefoon en ringleiding op mijn werk kan laten aanbrengen.

Om te komen waar ik nu ben, heb ik 2 jaar in loopbaantraject gezeten via het GGMD en was ik ondanks alle adviezen (UWV enz.) vastbesloten om te werken in de gezondheidszorg en om daarnaast een opleiding te volgen.
Ik weet wat ik wil en wanneer anderen bij voorbaat zeggen dat het niet kan (Communicatief plus auditief en dan in de gezondheidszorg), dan zal ik juist laten zien dat het wel kan. Want wat is een beperking. Ik heb een beperking maar ik ben mijn beperking niet. Ik heb genoeg kwaliteiten en ik ken mijn eigen mogelijkheden en onmogelijkheden.

Gelukkig heb ik mijn werkgeefster kunnen overtuigen zonder al te veel moeite.
Zij is afgegaan op wie ik ben en op wat ik wil bereiken.
Zij zag geen moeilijkheden maar juist uitdagingen.
Ik ben zoals ik ben, ik ben assertief en ik heb zoveel zelfspot wat betreft mijn SH, dat niemand het moeilijk vindt om met mij om te gaan.
Er is wel gezegd, toen ik begon dat ik SH was maar verder wisten ze niet wat ik kon maar ik heb zoveel bereikt nu en dat is ondermeer dat ik SH ben maar dat ik zoveel meer te bieden heb. Ik heb het etiketje vol met kwaliteiten gekregen naast mijn SH.

Ook ik heb veel tegenwerking gehad van het UWV maar mijn werkgeefster heeft altijd geknokt voor mij en zij weet dat ik een beperking heb en dus ook dat ik niet altijd alles kan horen of dat ik iets niet meteen gehoord heb. Zij vragen dus altijd of ik dingen kan herhalen zodat zij ook weten dat ik het gehoord heb.
Ik ben mijzelf en ik werk met humor. Ik heb andere zintuigen erg ontwikkeld zodat mijn SH totaal niet meer opvalt. Er is een geweldig, goede wisselwerking ontstaan tussen mijn collega’s en de groep cliënten die ik begeleidt.
Natuurlijk heb ik het voordeel dat ik bij een betrekkelijk kleine organisatie werk maar ik geloof dat ik het overal kan maken en ook omdat ik overtuigd ben van mijzelf.

Tot slot wil ik zeggen dat ik slechthorend ben maar dat ik soms gewoon slecht hoor.

Mijn naam is Rita Korenblik, ik ben geboren in 1962 en schrijf graag voor Klinktprima mijn ervaringsverhaal over mijn werk en mijn slechthorendheid.
Ik ben slechthorend en draag 2 iho toestellen.

Op dit moment heb ik naast mijn werk als zzp’er in de zorg een eigen praktijk voor coaching en begeleiding. Ik ben begonnen in de zorg met mijn opleiding tot psychiatrisch verpleegkundige.

Na een tijdje in de psychiatrie te hebben gewerkt in de 24 uurszorg ben ik overgestapt naar het ambulant begeleiden van mensen met een verstandelijke beperking waarvan sommige ook psychiatrische problematiek hadden.
Omdat ik altijd op zoek ben naar uitdagingen ging mijn zoektocht verder en sindsdien heb ik met verschillende doelgroepen gewerkt waaronder mensen met dementie maar ook dove en slechthorende mensen en mensen die doofblind zijn. Ook heb ik inmiddels verschillende cursussen gebarentaal gevolgd.

Mijn ervaring is dat je via internet een hoop informatie kunt vinden over vacatures en via mail kun je ook vaak informatie opvragen voor een vacature.
In de afgelopen jaren heb ik een opleiding tot Nei therapie gevolgd en ben ik mijn eigen praktijk begonnen. Ik wil graag mensen helpen om zich verder te ontwikkelen en zeker ook mensen die doof of slechthorend zijn.
Naast mijn praktijk werk ik op dit moment freelance als ambulant woonbegeleidster voor mensen met psychiatrische problematiek en beide banen geven mij veel vrijheid en zelfstandigheid.

Ik maak veel gebruik van de mail als ik organisaties moet benaderen en bij vergaderingen gebruik ik soms een schrijftolk.
Bij het UWV heb ik een vergoeding voor uren van de schrijftolk aangevraagd en deze zijn toegekend. De vergoeding bestaat uit een percentage van je dienstverband. Ook voor prive heb ik schrijftolkuren van de Menzis.
Onlangs ben ik ook als vrijwilliger begonnen bij de NVVS, afdeling Gelderland Oost in de functie van sekretaris.
Emancipatie en belangenbehartiging van de doelgroep auditief beperkten vind ik erg belangrijk.

Om bovenstaande reden organiseer ik ook activiteiten voor doven en slechthorenden binnen mijn praktijk. Op 21 April 2013 organiseer ik een workshop familieopstellingen voor slechthorenden en als er belangstelling is komt er ook een workshop familieopstellingen voor doven.
Meer informatie kun je vinden op mijn website: www.praktijklavida.nl

Mijn ervaring is dat je gehoorbeperking lastig kan zijn maar dat er toch veel mogelijk is. Het is belangrijk om zelf initiatief te tonen, zelf op zoek te gaan en actief te blijven ook al zit het even niet mee. Zoals ik al zei is er door de komst van internet veel informatie beschikbaar en veel dingen zijn meer bereikbaar geworden.

Vorige schooljaar 2008/2009 heb ik hele schooljaar stage gelopen bij de NSDSK de Ster in Haarlem. Kinderen met spraak,-taal problemen.
Ik heb het hartstikke leuk gehad en echt een super baan! Ik zou daar in de toekomst heel graag willen werken binnen de NSDSK.
Mijn collega’s die konden allemaal gebaren doen en ze waren hartstikke lief!
Mijn begeleider was vroeger mijn peuter juf geweest en mijn andere collega was mijn logopediste.

Nu loop ik tot juli 2010 stage in het zorgcentrum Wildhoef in Bloemendaal bij normale ouderen. En het gaat tot nu toe prima. Alleen niet mijn droomberoep!
Sommige collega’s houden rekening mee dat ik slechthorend ben. Ze kijken mij vaak aan als ze iets tegen mij willen zeggen.

Mijn naam is Gertie Colaris en ik ben slechthorend, tenminste ik hoor iets minder dan 50% aan beide oren dat is dus niet goed, voor beide oren draag ik een hoorapparaat ik heb er lang aan moeten wennen en voelde en voel me er niet echt happy mee. Het punt is echter dat ik met tegenzin moet toegeven dat ik ze toch echt nodig heb.

Sinds anderhalf jaar heb ik een nieuwe baan, bij een tandarts parodontoloog, een baan die mij uitstekend bevalt. Mijn bazin wist van mijn handicap en heeft het toch met mij geprobeerd, super. Ze heeft een hele heldere stem die voor mij goed te verstaan is. Vroeger, 24 jaar geleden was ik ook tandartsassiste maar toen kwam het tijdperk van de mondkapjes en kon ik niet meer liplezen, ook durfde ik toen ik was toen 22 jaar niemand te vertellen over mijn handicap, ook kon ik het prima verdoezelen.

Het enige probleem bij mijn huidige baan is de telefoon en de deurbel. Via Streukens hoorapparaten heb ik een hoornversterker gekregen en dat gaat vrij goed, ik versta nog niet alles omdat mensen hun verhaal vaak heel zacht vertellen. De deurbel is een groter probleem die hoor ik vaak niet dus staan de patiënten aan de deur. Mijn collega’s grijpen dan in wat voor hun niet altijd leuk is maar voor mij nog minder. Er is een aanpassing aangevraagd voor de deurbel in de vorm van een soort semafoon het apparaatje gaat trillen als de bel of de telefoon rinkelt, ik hoop dat dan mijn problemen zijn opgelost.

Horende mensen kunnen zich niet voorstellen wat voor een impact het niet horen of goed kunnen horen op je heeft op je functioneren, je zelfvertrouwen en je contact met andere mensen.

Mijn naam is Annelies en ik kom uit een Fries dorpje. Ik ben als slechthorende geboren. In mijn jeugd heb ik geen probleem gehad met mijn slechthorendheid omdat ik goed kon horen met mijn gehoorapparaat en gewoon kon praten net als iedere horende. Tot mijn 8ste ging mijn gehoor steeds achteruit, en ik had moeite op school de juf te volgen. Mijn ouders en ik hebben samen besloten dat ik naar de KNO-arts moest gaan om een CI-operatie te regelen. Op mijn 10de werd ik geopereerd aan CI. Vanaf deze tijd leerde ik met mijn CI om te gaan en omdat ik een dove vriendin had, leerde ik ook gebarentaal en liplezen wat het makkelijk maakt voor mij te communiceren. Zelf praat ik ook de Friese taal met mijn familie en vrienden. Dat gaat goed dankzij mijn CI.

Tussen 1998 en 2002 heb ik een laboratorium opleiding gevolgd en in het derde jaar kwam ik achter dat scheikunde praktijk mij erg aansprak en daarom ging ik verder studeren voor apothekersassistent. Uiteindelijk heb ik mijn diploma in 2004 behaald en ik ging werken bij een kleine apotheek in een Fries dorpje. Het is een fantastisch baan met veel afwisselend werk. Mijn collega’s weten wel over mijn geschiedenis van slechthorendheid/doofheid en dat ik met hulp van CI weer kan horen en communiceren. Ze behandelen mij als gelijkwaardig collega en ze houden rekening mee dat ik soms niet alles kan volgen.

De meeste klanten merken niet eens dat ik ‘doof met CI’ ben. Ze zijn altijd vriendelijk en mocht ik iets niet verstaan, vraag ik gewoon om herhaling of de klant schrijft iets op een papiertje. Eigenlijk kent iedereen hier elkaar wel. Dus ik weet ook vaak welke klant welke medicijnen nodig heeft.

Ik ben zeer blij met mijn baan en ik hoop nog vele jaren te mogen blijven werken!

Ik ben 33 jaar en sinds mijn geboorte ben ik doof. Ik woon samen met horende partner en ik heb een dochter 8 jaar ; wonend in Houten zuid. Vroeger heb ik op een dovenschool ( J.C. Ammanschool) gezeten en daarna zat ik bij A.G. bellschool in Amsterdam.

Na school ging ik werken bij Amev schoonmaakster GOM; daar heb ik 1 jaar gewerkt. Toen ging ik bij ik bejaardehuis werken, waarbij ik geluk heb gehad om snel baan te vinden. Daar werte ik als bejaardenhelpende en huishoudinghelpende. Dat was erg leuk werk en daar heb ik 12 en half jaar gewerkt

Later was ik ziek geworden door mijn pijnlijke schouder, rug en nek. Mijn klachten gaan nooit over en ik mis mijn werk erg. Normaal ben ik ’s morgens vrolijk en kon ik lekker naar mijn werk gaan en ik heb het erg leuk gehad.

Nu moet ik lang zoeken naar welke werk ik kan doen; dat weet ik niet wat ik kan helaas, want ik heb geen diploma. Voor de opleiding zou ik graag doen voor de kapper, bewaker of bloemen werk en die zulk werk niet te zwaar voor mij is.

Ik krijg maar probleem met mijn doofheid. Het lukt me niet om een baan te krijgen bij een horende bedrijf b.v kantoor met telefoon en bewaker (Dat soort werk zijn niet zwaar).

Vroeger was ik gezond en ik kon vaak aanwezig op mijn werk en ook heb ik leuke collega met wie ik veel goed contact heb en ook met de clienten. De clienten waren erg goed gehecht aan mij en ze waren vaak tevreden over mijn werk. Er waren nooit probleem met de clienten

Toen ik weg moest waren clienten verdrietig om mijn vertrek en ze willen mij terug hebben maar ik kan niet meer door mijn pijnlijke rug, nek en schouder dus ik ben echt verdrietig dat ik niet aan het werk kan. Zelfs met eenvoudig kantoorwerk (minder zwaar werk) is het niet mogelijk door mijn doofheid.

Ik ben Caressa 17 jaar uit Santpoort-Zuid & Velserbroek, Noord Holland. Ik ben vanaf mijn geboorte doof en heb jaren lang hoortoestellen gedragen.

Toen ik in de 3e klas zat op de AGBell school in Amsterdam, moest ik stage lopen. Ik ging stage lopen op het peuterspeelzaal van september 2006 t/m februari 2007. Daarna van februari 2007 t/m juni 2007 stage gelopen in hetRode Kruis ziekenhuis te Beverwijk als voedingsassistent op afdelingen: Cardiologie, Kraam, plastische chirurgie en kinderafdeling. Nu zit ik op het Nova College in Haarlem op de Zijlweg in de Opleiding Helpende Zorg & Welzijn BOL 2. En ik loop nu ook sinds november 2007 stage in het verzorgingshuis Oldenhove te Overveen als Helpende t/m juni 2008.

Sinds 1 mei 2006 heb ik een Cochleaire Implantatie gekregen. Nu ik mijn CI al bijna 2 jaar heb en het gaat super. Ik kan weer erg goed horen en verstaan en kan veel dingen doen zoals naar een horende school, stage lopen in verschillende bedrijven, praten met de mensen etc. Ik kan niet meer zonder mijn CI en ben erg blij mee. Ik wil dolgraag een 2e CI, maar dat wordt alleen niet vergoed in Nederland terwijl in buitenland wel vergoed wordt, maar niet overal. Ik baal ontzettend dat het niet vergoed wordt. Alleen met 1 CI wordt wel vergoed.

Verder heb ik een eigen CI website waar mijn geschiedenis, foto’s, CI etc. op staan: www.cochleairimplantaat.come2me.nl en ik heb ook vorige jaar samen met mijn vriendin Anita een Forum gestart en het lijkt mij leuk als je ook lid wordt op onze forum
www.cochlearimplants.yourbb.nl.

In 2000 heb ik twee weken lang bij activiteiten-klas van Weerklank te Amsterdam stage gelopen. Weerklank is een “bedrijf” die dove verstandelijke gehandicapten opvangt.

De communicatie tussen mij en mijn collega’s verliep altijd lekker, omdat ze een beetje gebaren konden. Ook gebruikten we papier en pen om met elkaar te communiceren.

Ik heb met veel plezier daar gewerkt.

Mijn naam is Marian Linders, ik ben 49 jaar en vanaf geboorte slechthorend, alleen is dit pas rond mijn 20ste levensjaar ontdekt. Ik ben getrouwd en heb een zoon van bijna 17 jaar. Ik heb lange tijd redelijk kunnen functioneren met mijn beperking al heb ik blijkt nu achteraf wel roofbouw gepleegd op mijn lichaam. Dit vertaalt zich nu in oververmoeidheidsklachten, zoals concentratie, geheugen en overbelastingsklachten. Ik heb bijna mijn hele leven gewerkt in verpleeghuizen als eerste verantwoordelijke ziekenverzorgster binnen allerlei werkvelden. Van somatiek, psycho-geriatrie en begeleiding van doof-blinden. Ben in 2000 gaan studeren aan de hoge school van Nijmegen, richting verpleegkunde, ben nu met veel plezier werkzaam als kinderverpleegkundige in het ziekenhuis. Helaas is mijn gehoor achteruit gegaan en moet ik aangepast werk gaan doen, omdat ik verschillende apperatuur niet meer hoor, het werken in een groot team te belastend is w.b.t communicatie en ik nu ook nog oververmoeid ben geraakt. Ik heb in een onderzoek gelezen dat een werkdag voor een horenden er drie zijn voor een slechthorenden. (dit betreffende energie/belasting). Hoe gaan anderen hiermee om?????? Binnenkort ga ik samen met een job-coach naar de mogelijkheden kijken op mijn werk. Wie heeft hier ervaring mee?

Ik kom uit Ede, midden van het land en heb op dit moment nóg een baan, deze loopt echter af omdat mijn werkgever mij geen andere functie kan aanbieden voor administratief medewerkster, wegens telefoonverkeer. Ik heb namelijk één probleem, ik kan bijna niks horen aan de telefoon, want mijn spraakverstaan is erg slecht. Nu heb ik in 3 maanden tijd wel 80 sollicitatie’s de deur uit gedaan, maar krijg steeds weer opnieuw afwijzingen. Ik heb een MBO opleiding afgerond en heb het diploma PDB, ik heb redelijk wat werkervaring en toch… waar zijn die “goede” werkgevers, bestaan die nog?

Patricia heeft met een artikel in de Gelderlander gestaan: